瓠落江湖萍寄身,悄为逾迈扰天真。停舟问笛谁千古,避席登楼又一人。
梦久不知山雨近,路长应觉塞鸿亲。微歌永夜聊相慰,六合苍凉出凤麟。
猜你喜欢
海上一蓑笠,终年垂钓丝。沧洲有深意,冠盖何由知。直钩不营鱼,蜗室无妻儿。渴饮寒泉水,饥餐紫朮芝。鹤发披两肩,高怀如澄陂。尝闻仙老言,云是古鸱夷。石窦閟雷雨,金潭养蛟螭。乘槎上玉津,骑鹿游峨嵋。以人为语默,与世为雄雌。兹焉乃磻溪,豹变应须时。自古隐沦客,无非王者师。
北风号蓟门,杀气日夜兴。咸阳三千里,驿马如饥鹰。行子久去乡,逢山不敢登。寒日惨大野,虏云若飞鹏。西北防秋军,麾幢宿层层。匈奴天未丧,战鼓长登登。汉卒马上老,繁缨空丝绳。诚知天所骄,欲罢又不能。
黄花战裙红抹巾,要刀暗啸青蛇鳞。闪闪大旗道旁立,白日街头横杀人。
群入人家捉妇女,弹鸡射犬惊童竖。磨刀向颈谁敢拒,厉言而翁不赦汝。
贼来犹可避一时,大军遍野将安之。哭诉辕门反遭棰,草间呕血狐鸣悲。
日暮原头阵云黑,将军震掉无人色。两军相遇西山前,炮声雷碾秋空烟。
劲弓猛箭剧风雨,不射贼酋空射天。阴谋蓄贼要恩赏,走马联翩来索饷。
夜闻贼去胆忽雄,急蹑万骑追长风。荒村零户百家灭,乱砍民头归献功。
我欲迎春门未开,东皇城外久徘徊。醉乡亦在亡何有,诗窟真如归去来。
静卧梅龙无客扰,新编灯虎待谁猜。出游未与遨头会,独坐先尝婪尾杯。
史侯眉山英,壮岁陪戎旃。
胸蟠九云梦,笔倒三峡泉。
封侯直易尔,唾手平幽燕。
相国昔分陕,幕府罗隽贤。
公於二三子,肮脏孰差肩。
纶巾白羽扇,谈笑清渭汧。
功名晚蹉跎,肯著祖逖鞭。
南游上会稽,却泛洞庭船。
九嶷多隐逸,千里跨马鞯。
邂逅阖闾城,倾盖欣忘年。
诵我阮籍诗,三叹涕泗涟。
客怀已趣装,握手临道边。
归欤指衡麓,未办买山钱。
他年遇回雁,寄我湘中篇。
初日承归旨,秋风起赠言。汉珠留道味,江璧返真源。
地出南关远,天回北斗尊。宁知一柱观,却启四禅门。
同朝不复旧交游,留滞行都岁两周。
落景残霞曛夕霭,断云横雨霁高秋。
因仍久作归欤计,蹭蹬端如贾客留。
惭愧君恩何以报,此身江海任虚舟。