片帆乘夜发,凉月渡头昏。渔火明沙岸,江流绕郭门。
蹉跎皆鬓短,耆旧几人存。山色依然绿,相携倒玉樽。
猜你喜欢
潮落淮风怒不收,升州一日到真州。多情杨柳能青眼,底事波澜亦白头。
十八年间,黄公垆下,崔九堂前。叹人生何似,飘花陌上,妾身难托,卖镜桥边。隔幔云深,绕梁声彻,不负杨枝旧日传。主人好,但留髡一石,空恼彭宣。不因浩叹明年。也不为青衫怆四筵。念故人何在,旧游如梦,清风明月,野草荒田。俯仰无情,高歌有恨,四壁萧条久绝弦。秋江晚,但一声河满,我自潸然。
山过白马渡,千里断平原。水出云根上,帆行石峡门。
未寒厓已冻,不雨昼多昏。何自闻人语,荒荒虎豹村。
展历看除日,终年损道心。戴难带雪访,杜鲜惊人吟。
两度叨知篆,三季未买琴。白头犹逐逐,已觉错弥深。
煌煌旄钺发平明,万里河山锦绣迎。
王气浮天随宝纛,虹光拂地护龙旌。
玉关指日看归马,青海无波待洗兵。
万姓欢呼传捷报,六军歌舞入瑶京。
作奇男子事,博约访名流。只似深闺住,爰从断柬求。
窗低延月入,幌冷为云留。只好寻班谢,泉台约雅游。
背郭高林开草堂,堂前潭水即沧浪。鸥凫泛泛澄波静,云石泠泠白昼长。
试濯冠缨歌孺子,却疑图画对潇湘。仙郎莫负澄清志,尘海烟沙正渺茫。