驾言寻凤侣,乘欢俯雁池。班荆逢旧识,斟桂喜深知。
紫兰方出径,黄莺未啭枝。别有陶春日,青天云雾披。
猜你喜欢
年华蔼芳隰,春溜满新池。促赏依三友,延欢寄一卮。鸟声随管变,花影逐风移。行乐方无极,淹留惜晚曦。
忽闻莺响谷,于此命相知。正开彭泽酒,来向高阳池。柳叶风前弱,梅花影处危。赏洽林亭晚,落照下参差。
高门引冠盖,下客抱支离。绮席珍羞满,文场翰藻摛。
蓂华雕上月,柳色蔼春池。日斜归戚里,连骑勒金羁。
麻侯昔为莱子国,海滨渔人献文石。云是秦始皇帝东巡碑,二十一字李斯迹。
桑田变海岸为谷,此石亦沈沧海侧。浪翻水转石段空,偶存数尺非人力。
文章虽传失首尾,犹与史记无差忒。字形讹缺非昔时,蛰龙病虺相排迮。
念昔属车八十一,气如虎狼食中国。方士献策通神仙,谀臣奋笔夸功德。
始皇未死名已灭,秦地初分石皆泐。迩来似觉天意然,欲令后世羞其惑。
君不见夏禹九鼎传三王,末年乃随殷社亡。时平往往暂一见,龙文玉铉曾无伤。
圣贤作事宜万代,事非圣贤多立坏。
花径尘封,苔枝玉瘦,东风啼遍红鹃。有芳魂缥缈,来吊春妍。
听彻江城细雨,心酸透、有泪无言。难留住、香消粉褪,薄命如烟。
凄然。美人去远,便梦到罗浮,蝶也无缘。只萧条纸帐,依约当年。
添尽相思一缕,凭栏处、处处生怜。还痴想,佩环来也,月下灯前。
老去眼生花,儿方学画鸦。
聊将二十字,要识汝传家。
山磴坡陀细路平,石桥流水雨初生。绝怜童子惊秋色,听得空林落叶声。