仆马行来急,冲寒过小溪。酒家茅屋里,樵径竹桥西。
冻犬倚炉卧,昏鸦绕树啼。风威狂似虎,捲起陌尘迷。
猜你喜欢
辛苦蚕丛道,夷犹作短歌。雨从山半落,云趁脚根过。
出地三千丈,违天尺五多。携来谢眺句,搔首问如何。
春初北岸涸,夏月南湖通。卷荷舒欲倚,芙蓉生即红。
楫小宜回径,船轻好入丛。钗光逐影乱,衣香随逆风。
江南少许地,年年情不穷。
三更残月五更鸡,叠促晨装上马蹄。掩映酒旗茅店北,微茫田舍石桥西。
风声动柳闻中觉,雪意藏梅望里迷。毕竟芦川何处是,还须买渡问前溪。
千重二华见皇州,望尽凝岚即此楼。细雨不藏秦树色,
夕阳空照渭河流。后车宁见前车覆,今日难忘昨日忧。
扰扰尘中犹未已,可能疏傅独能休。
红蕉秀南土,对植燕堂阴。每为开青眼,唯怜吐赤心。
华丹天赋异,彫瘁岁寒深。拟夺兰荃誉,慇勤约共吟。
南阳汉名都,其俗尚敦朴。
亡徒顷为盗,刺史安与角。
田野遂焦熬,蒿莱思沃濯。
兹虽得甘露,向己苦风雹。
更张固所重,下令未宜数。
且观道傍碑,文字今已剥。
谁道泰(tài)山高,下却鲁连节。
谁云秦军众,摧却鲁连舌。
独立天地间,清风洒兰雪。
夫子还倜(tì)傥(tǎng),攻文继前烈。
错落石上松,无为秋霜折。
赠言镂宝刀,千岁庶不灭。
谁说泰山高,高不过侠客鲁仲连的气节。
谁说秦军众多不可抵挡,他们都摧毁在鲁仲连舌下。
侠客鲁仲连独立天地之间,气度犹如清风洒香雪。
夫子你倜傥潇洒,勤攻文学继承鲁仲连的遗风。
品格如错落盘结的石上古松,不为秋霜折毁。
我赠你忠言和镂金镶玉的宝刀,让我们的友谊千秋万代不灭。
参考资料:
1、慕名至此搜狐空间.别鲁颂
鲁连:鲁仲连,战国齐人。
前烈:前人的功业。