王生今年才十几,籍籍香名满人耳。已诧文章泻大河,更誇神骨澄秋水。
目下三行腹五车,志如鸿鹄书龙蛇。遨游竟日车多果,烂漫千言笔有花。
羡子襟怀何卓荦,羡子高谈何岳岳。五色争看鸑鷟文,片言能折充宗角。
日来相见即相欢,同心臭味如金兰。高才岂复论长吉,年少还应陋子安。
莫笑相逢频倒屣,如此宁馨谁可拟。堪叹茫茫宇宙间,眼中之人惟有尔。
猜你喜欢
长啸下江阁,披襟即水亭。鱼龙静秋浪,舟楫倚寒汀。
且失干戈苦,还依社稷灵。夜来看紫气,光满少微星。
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。晚起红房醉欲消,绿鬟云散袅金翘,雪香花语不胜娇¤好是向人柔弱处,玉纤时急绣裙腰,春心牵惹转无憀.一只横钗坠髻丛,静眠珍簟起来慵,绣罗红嫩抹苏胸¤羞敛细蛾魂暗断,困迷无语思犹浓,小屏香霭碧山重。云薄罗裙绶带长,满身新裛瑞龙香,翠钿斜映艳梅妆¤佯不觑人空婉约,笑和娇语太猖狂,忍教牵恨暗形相。碧玉冠轻袅燕钗,捧心无语步香阶,缓移弓底绣罗鞋¤暗想欢娱何计好,岂堪期约有时乖,日高深院正忘怀。半醉凝情卧绣茵,睡容无力卸罗裙,玉笼鹦鹉厌听闻¤慵整落钗金翡翠,象梳欹鬓月生云,锦屏绡幌麝烟薰。
客梦到何许,南山桃李园。
未能忘蜡屐,何意谒金门。
原举汉三杰,尽戡周陆浑。
虎皮包剑戟,农务看村村。
方壶之山东海上,鱼龙出没风涛壮。贝阙珠宫亦渺茫,白云黄鹤空惆怅。
上清道士方方壶,笔底江山开画图。方丈蓬莱紫翠合,南宫北苑丹青俱。
山中龙虎丹庭熟,白发萧萧映秋竹。仙家岁月谁与期,人世兵戈自相促。
林生笔力回万牛,倚棹幔亭风雨秋。十年却忆壶中隐,万里长怀天上游。
新图萧瑟松树老,我思美人隔烟岛。谪仙何处驾长鲸,杜甫空歌拾瑶草。
秋山木落山正空,客行已逐南飞鸿。明年把钓三山去,更向丹丘问葛洪。
木落雁南下,天涯各滞淫。百年多病客,九日故乡心。
风度高楼笛,寒生别浦砧。西山爽气在,无计一登临。
重裘暖帽宽毡履,小阁低窗深地炉。
身稳心安眠未起,西京朝士得知无。
想得西湖放满船,御街杨柳已生烟。轻风细雨无人到,独立海棠花树边。