一夜蟠龙裂翠鳞,土花深护玉精神。
苍寒满树黄昏月,碧老孤根太古春。
姑射香薰荷制好,逋仙青入草衣新。
料应不为天风冷,自恐冰肌受点尘。
铁骨槎牙花四五,虬皮封裹晕烂斑。
极知不似君芳洁,也要相依度岁寒。
猜你喜欢
苔衣槁干起枚条,的皪生香韵更饶。领袖鲜风高素节,精神华月凛清标。
冷看不若同疏幌,煖熨何妨酌瘿瓢。瞻望白云天一角,年年思远寄迢迢。
古貌苍然鹤膝枝,唾花生晕护春机。玉堂试看青袍客,莫忘江南有白衣。
病起窗前坐,哦诗一解颜。人生祇恁么,世事未如闲。
朝路谁知旧,田庐自往还。从今无别计,风月老溪山。
君马黄,我马白,马色虽不同,人心本无隔。
共作游冶盘,双行洛阳陌。长剑既照曜,高冠何赩赫。
各有千金裘,俱为五侯客。猛虎落陷阱,壮夫时屈厄。
相知在急难,独好亦何益。
徙倚溪亭惜坠芳,恨无异域返魂香。残枝并恐风吹去,插在金瓶置坐傍。
幡竿岭带鹧鸪山,雪後霜前紫翠间。
自掇胡床移好处,莫教漏眼一烟鬟。
垂杨过我屋头青,门对茅峰远世情。
赢得行人闲着眼,却疑此处即渊明。