昨宵一夜足春雨,农夫起坐喜相语。吾侪竭作及是时,夜半饭牛急命侣。
清晓纷然驾犁出,山妻稚子饷炊黍。簌簌鞭响转林间,锄破鳣血黄金土。
土膏已润东作息,牛羊下来不遑食。前途下马劳农夫,羡尔子孙事稼穑。
西成在望庆仓箱,富贵必从勤苦得。十一输官九及私,耕凿宁歌非帝力。
嗟哉农人莫云苦,含哺鼓腹谁知汝。岁时伏腊烹鸡豚,欢娱仰足事父母。
风波曾未到蓬门,悠悠林泉傲巢许。
猜你喜欢
勒兵辽水边,风急卷旌旃。绝塞阴无草,平沙去尽天。下营看斗建,传号信狼烟。圣代书青史,当时破虏年。
文章尘粃懒详论,吏术粗芜昧旧闻。
钝惫康庄输轶步,精强省寺称公孙。
咨吁国计神资略,嚄唶戎容壮扞藩。
咄咄书痴公事閒,蝉鸣官柳梦余魂。
羡尔深山静,连宵不掩扉。秋潭鹤影瘦,霜草鹿胎肥。
岁酒先储瓮,园丝半在机。此中多隐者,相识姓名稀。
群山开宝地,忆昔杖藜过。石洞馀冰雪,岩泉净薜萝。
虚空尘虑尽,疏散胜缘多。欲结东林社,相依老洞阿。
草生官舍似闲居,雪照南窗满素书。贫后始知为吏拙,病来还喜识人疏。
青云岂有窥梁燕,浊水应无避钓鱼。不待秋风便归去,紫阳山下是吾庐。
秦关楚水天涯路。唯有归鸿知住处。经时巳换蓼花洲,依旧难忘芳草渡。
南天回首苍烟暮。寄语元禽归也误。垂杨千树乱啼鸦,谁听呢喃清昼语。
春来生怕恼吟魂,不待春来便出村。
诗骨瘦来山并耸,酒肠宽去海都吞。
板桥晴雪梅花路,茅店东风竹叶尊。
囊底青蚨有三百,未甘骑马傍人门。