澎湃汇群川,苍茫一片烟。浮槎怀此日,鞭石自何年。
有岛多藏国,无涯恐堕天。曾经三浅后,待尔作桑田。
猜你喜欢
苍茫空泛日,四顾绝人烟。半浸中华岸,旁通异域船。
岛间应有国,波外恐无天。欲作乘槎客,翻愁去隔年。
凭阑目送几飞鸿,无数归舟趁晚风。一抹夕阳天外挂,潮声似在港门东。
元气洪濛混太虚,天吴簸荡撼坤舆。千年木石劳精卫,百谷波流会尾闾。
月下明珠蛟女泣,云中飞观羽人居。秋风吹老珊瑚树,不见麻姑锦字书。
行到东维山尽处,一痕浓黛绕登莱。数拳小岛浮沤出,万古神渊叠浪催。
泰岱脉从辽海渡,珍珠门向日南开。蓬壶纵有仙人住,汉武秦皇安在哉。
海门东望浩漫漫,风飓无时纵恶湍。黑雾涨天阴气盛,沧波衔日晓光寒。
岂无方士求灵药,亦有幽人把钓竿。摇荡星槎如可驭,别离尘土亦何难。
城郭千林静,菰蒲二顷宜。
移根元不费,殖利已先知。
仅脱黄泥贱,相从白玉炊。
平生惯藜藿,于此羡耘耔。
孤山落月趁疎钟,画舫参差柳岸风。
鸾梦初醒人未起,金鸦飞上五云东。