入门松作径,步步接秋阴。
山带孤城起,云归古殿深。
隔池闻鹤唳,倚树看僧吟。
笑指煎茶处,青烟出竹林。
猜你喜欢
地渍蚌衣接,天澄縠雾开。
微风发琴籁,残月减珠胎。
鸟散织条动,鱼游细浪来。
坐堂兼伏槛,恨乏楚人才。
维舟候新弦,薄言憩兹山。
丛祠倚层阜,回阡俯澄湾。
伫立心目瞿,白鹤悬榜颜。
嘉名契旧隐,身疑堕其间。
沓嶂森古木,荒涂翳枯菅。
田空少鸿雁,谷腥富豺獌。
更怀山中人,骑鹤去不还。
平生抱炯介,辀张困群奸。
徂谢易永久,十年閟松关。
纷吾信虚薄,宿昔蒙砭顽。
及兹落海峤,初心汩忧患。
朅来因见召,感涕凄其潸。
亦欲荫青茆,赏心谅难攀。
孤愤竟何及,颠毛自令{上髟下般}。
黄华山下苍颜翁,自云家住东篱东。篱根野菊不待种,年年着叶秋满丛。
去年花开金纂纂,今年花开大如碗。走傍高阳唤酒徒,更向南邻觅诗伴。
对花把酒花欲言,花言尔曹何太颠。只今
天外僧伽塔,斜辉极照临。凭栏随处好,残雪向来深。
青草无风浪,枯松半死心。衡阳有回雁,他日更传音。
病合当求去,宦情非是阑。与其官作病,宁可活无官。
腰膝皆相贺,妻儿亦自驩。高堂垂万里,谁与说平安。
雕镂出手总玲珑,颇费三年刻楮功。鸾竟能飞虎能舞,莫夸鬼斧过神工。
虎旅皆成阵,龙骑尽能