双树阴阴落翠岩,一灯千古破幽关。也知诸法皆如幻,甘老烟霞水石间。
猜你喜欢
悔逐王孙到上都,苕娘清梦日萧疏。当年白马朝周日,曾否牵衣劝遂初。
夫人写竹何纵横,错刀离离光怪生。安得月明招白凤,玉阑西畔听秋声。
亦是檀栾池上枝,却缘朱色借胭脂。清荫忽讶繁红藉,劲节难从染绛移。
结实定为朱凤食,腾空堪作赤龙骑。多应血泪湘妃尽,客赋梁园总未知。
绮窗春影绿婆娑,梦作轻云覆碧波。日暮是谁调锦瑟,一江烟雨泣湘娥。
指花呼石法游欢,肯逐华筵饯宰官。爱我意多投分易,因君路远觉情难。
江淮红树风霜直,京国青云雨露宽。白鹿绕门真读礼,即将孝友答朝端。
昔披朝霞寻洞天,五峰矗汉高巑屼。
灵君营魄萝空锁寒。古心未死不忍去,
摇摇风纛空中悬。五年失脚堕时网,
梦思重到无由缘。朅来出守山水郡,
公余颇得穷幽偏。丹丘仙客旧心赏,
骑鹤过之同晤言。诗妍青林华煜煜,
气老幽涧松桓桓。问余君土堆奇绝,
孰与吾山多紫烟。桐江缗鱼炯志节,
缑山笙鹤夸神仙。能衡铁炭识轻重,
众山部娄真如拳。羽人闻此深领会,
笑指双台催棹船。题诗莫作世间语,
会有剜剔青苔看。
吾闻和阴阳,古人喻调鼎。
四时有节适,万类自纾窘。
神哉洪钧播,妙自元气涬。
寒暑递推迁,日月互光炯。
隆冬生流金,酷热启冰井。
由来积以渐,其穷势莫竞。
沿流盍寻源,循踵良自宁。
天功果其全,人事或可请。
民咨思图易,牛喘戒用猛。
于焉贵调燮,持以济炎冷。
今年苦烦蒸,六月无息影。
晴曦煽赫赫,卒岁忧懔懔。
无何阴鸟鸣,恍若商羊骋。
浓云泼黛合,飞电与天等。
谁为投壶戏,多谢一笑肯。
疾雷正昼发,隐隐连夜永。
群龙挟雨飞,霶霈浃四境。
岂惟苏槁苗,已足润顽矿。
欢呼到田稚,扬泊乱池黾。
热恼变清凉,造化只俄顷。
如痛乃遽定,若醉而倏醒。
人情竞欣欣,我寐独耿耿。
旁力今何知,谁其发深省。
古来禹稷志,要在饥溺拯。
行当岁有秋,岂但禾同颖。
群熙正待哺,一饱慰延颈。
恩斯宇宙均,泽可天地准。
怜渠诧祥瑞,得醉矜酩酊。
何人司调元,嗣岁愿多稔。
但令风雨时,谁复浪悲哂。