黄公别去已多年,忽见云林画里传。二老风流辽鹤语,悠然展卷对江天。
猜你喜欢
江头碧树动秋风,江上青山接远空。若向波心添钓艇,还须画我作渔翁。
危径盘盘缘细缕,行步圯侧屡跛蹶。绝顶望见天际峰,一一排张如析翟。
镂冰错锷森万象,高接彤云暗空白。槎丫老树杂野梅,忍冻作花少颜色。
岩流挂玉何纷垂,互与枯藤缚危石。狐兔不出飞鸟尽,茫茫大地无人迹。
山中应有素书在,安得相逢羽衣客。
枯桐三尺寄古意,悬崖夜半鸣风泉。广陵散曲世不传,五柳先生更无弦。
百病相寻体未平,幽怀感物强星星。
地卑积润野梅瘦,岁晚无霜山柿青。
览镜但存心慷慨,杖筇犹觉步竛竮。
如何每事难业进,日废华严千字经。
马首日将晡,行行岁欲徂。古祠寒藓合,仙掌断霞孤。
山暝闻啼鸟,溪晴见浴凫。洛城知不远,宫树晚模糊。
黄鹄飞飞薄霄起,健翮徘徊营四海。排风捲雾任翱翔,南北东西无定在。
徜徉世外全其天,虞罗至老无患殆。长安市上繁华郎,裘马照耀生辉光。
坎险当前昧不识,欢娱往往潜悲伤。兰蕙遭刈岂由人,琬琰器美多自戕。
簪我切云冠,披我芰荷裳。朝看钱塘水,暮游荆楚乡。
芒鞋竹杖遍天下,遇君燕市结客场。高楼沽酒说兴废,阴云倏起天苍茫。
钱镠霸业今安在,屈原词赋沈沅湘。黄金台畔骨已朽,荆高击筑空激昂。
人世沧桑顷刻耳,吊古悲今动流涕。呕吟长短括诗囊,餐霞茹芝随角绮。
濉阳忠烈后,泊水老成人。庠校推模表,州闾训睦姻。
决疑辞郭璞,营急似陈遵。碑字深无愧,銮坡得从臣。