真人邈何之,恍忽不可见。洞居独嵌空,壁留明珠溅。
藤萝含冥濛,竹柏斗葱茜。至幽合人心,远翠落江面。
野老乘篮舆,使君肆清燕。日影砌下倒,云容坐间变。
大木岩欲倾,邃壑路微转。峥嵘施屏风,点缀成彩绚。
虽云急行乐,胜赏殆亦遍。欲归重盘旋,拂石看古篆。
猜你喜欢
万顷湖光一苇杭,画桥横接旧堤长。松环九里烟云湿,梅压孤山水月香。
梵宇琳宫增突兀,铜驼金谷自凄凉。悲吟一夜头添雪,惭愧崔鸿在洛阳。
四维八埏
会稽太守无事时,缓带长作渔樵嬉。
大航平榻引宾从,谈笑晚从湖上归。
湖边居望而簇簇,湖岸花木情依依。
环峰晻霭天四垂,渌水荡漾双红旗。
城头叠角已平西,船上樽西含余辉。
冷风徐引江鹄飞,白云回首清猿啼。
渔讴菱棹烟火微,使人却厌千骑随。
归来楼阁上灯后,时觉天风清满衣。
钧阳几日动灰葭,转眼韶光遍海涯。发育共怜春有脚,残伤谁谓鼠无牙。
兰篁地近森将老,杞橘林阴宿未华。一种东风生意别,月光应照不毛家。
桂楼飞绝限。
超远向江歧。
轻云霁广甸。
微风散清漪。
连连绝鹰举。
渺渺青烟移。
严城乱芸草。
霜塘凋素枝。
气爽深淫瞩。
豫永聊停曦。
即已终可悦。
盈尊且若斯。
布帛精粗任土宜,疲人识信每先期。
明朝别后无他嘱,虽是蒲鞭也莫施。
少年无大过,临老重复止。
自言衰病根,死在酒杯里。
今年各南迁,百事付诸子。
谁言瘴雾中,乃有相逢喜。
连床闻动息,一夜再三起。
泝流俯仰得,此病竟何理。
平生不尤人,未免亦求己。
非酒犹止之,其余真止矣。
飘然从孔公,乘桴南海涘。
路逢安期生,一笑千万祀。