漓兽石,错虬松。黛岚终日下天风。杖藜携我恣遥望,缥缈霓裳飞碧空。
猜你喜欢
莺睍睆,燕呢喃。声声有意闹春天。窗前唤起闺人梦,断句吟成只自怜。
仙女下,董双成,汉殿夜凉吹玉笙。曲终却从仙官去,
万户千门惟月明。
河汉女,玉炼颜,云輧往往在人间。九霄有路去无迹,
袅袅香风生佩环。
瑶殿侣,五铢衣。青鸟无书相见稀。璿宫织罢当窗坐,独看星河秋雁飞。
无子未尝忧,有子悲不育。妙赞世所稀,我穷焉得鞠。
所嗟百日间,奔走无停躅。贺者犹在门,房中已闻哭。
汝病吾不知,汝名人已录。我无高飞翼,安用烦羁束。
奉身如拱璧,世乱遭指目。祸福来无端,每虞连骨肉。
殇子古称寿,彼苍非汝毒。勿羡彭与
世局纷纷变,斋居总不知。青春忙里过,白日静中移。
鸿鹄翔千仞,鹪鹩恋一枝。此心忘去住,面壁得吾师。
往事思尘迹,周郎走魏曹。长江几争战,万古一英豪。
乱石吹飞雪,蒙冲破巨涛。笑谈成一快,姓字信孤高。
剩拟投鞭渡,谁知捲甲逃。江山如昔日,北望首空搔。
土木形容殷七七,水云情性许閒閒。身中火枣无人会,此药元来便驻颜。