主人有黄花,留客香满斝。日饮岂丝乎,市眠惭白也。
依稀听雨床,愁绝系阶马。此会良独难,幽怀还重写。
猜你喜欢
主人留复留,烂醉歌白氎。移樽对寒花,散策响秋叶。
香凝紫茱萸,舞倦青蛱蝶。惟有一逃宾,苍山云万叠。
黄麦秀变随秋。内烧身日日忧。被儿孙长与便,遭妻女每添愁。中戚戚多般属。内孜孜少得休。弃金花如觉悟,今专劝早回头。
古寺鸣钟罢,高林宿鸟忙。竹明风弄影,荷净露生香。
月到中天小,星过野水长。江村人寂寂,败叶响银床。
苍苍松桂阴,残月半西岑。素壁寒灯暗,红炉夜火深。
厨开山鼠散,钟尽岭猿吟。行役方如此,逢师懒话心。
所向明知是暗投,两行清泪语前流。云横新塞遮秦甸,
花落空山入阆州。不忿黄鹂惊晓梦,唯应杜宇信春愁。
梅黄麦绿无归处,可得漂漂爱浪游。
昔罢宣城守,将归尚抚予。
殷勤为开径,惨怆遂登车。
告老闻还楚,遗荣喜效疏。
西山忽埋玉,松露助涟如。
余本栖霞者,卢师学大丹。秘魔岩下路,翠袖拂云看。
山荔石楼结,海棠秋馆残。遗碑披藓读,天宝字斑漫。