儿时谐笑几庐扉,聚散浮云天上衣。季子客貂宁复敝,买臣乡锦暂宜归。
驾涛巨舰风千里,覆屋长松雪十围。父子交游吾独拙,向来惭作辅车依。
猜你喜欢
匆匆策马出林扉,不及江头揽别衣。霜鹗横秋终可望,雪舟乘夜稍须归。
移家未比穷郊具,解带宁怜瘦沈围。耄矣吾翁惭菽水,绕枝乌鹊暮相依。
德星犹未动,真车讵肯来。
生碧香罗粉兰香。冷绡缄泪倩谁将。故人何在,烟水隔潇湘。花落燕□春欲老,絮吹思浪日偏长。一些儿事,何处不思量。
珍重平生书五车,不妨有子更持家。
小閒便欲巾车去,只欲论文非看花。
绵绵远念近来多,喜鹊随函到绿萝。虽匪二贤曾入洛,
忽惊六义减沈疴。童扳邻杏隳墙瓦,燕啄花泥落砌莎。
好更因人寄消息,沃州归去已蹉跎。
常忆团圆绣像前,东归经乱独生全。孤峰已住六七处,
万事无成三十年。每想苑墙危逼路,更思钵塔晓凌烟。
如今憔悴荆枝尽,一讽来书一怆然。
云外千峰斗速行,山尖一树独分明。
不知林下人家密,倚杖忽闻鸡犬声。
似篾身材无事瘦,如丝肠肚怎禁愁。鸣窗更听芭蕉雨,一叶中藏万斛愁。