笙簧缭绕,书鼓声喧,佳人对舞绣帘前。高卷铺衬,广列华筵。人人献香祝寿,捧流霞,永庆高年。名香爇,睹重重华盖,金兽喷烟。一愿皇恩频降,松柏对龟鹤,彭祖齐肩。二愿子子孙孙,尽贡三元,石崇富贵也休夸,陆地神仙。更三愿,愿年年佳庆,永保团圆。
猜你喜欢
素商吹景,西真赋巧,桂子秋借蟾光。层层翠葆,深隐幽艳清香。占得秀岩分种,天教薇露染娇黄。珍庭晓,透肌破鼻,细细芬芳。应是月中倒影,喜余叶婆娑,灏色迎凉。移根上苑,雅称曲槛回廊。趁取蕊珠密缀,与收花雾著宫裳。帘栊静,好围四坐,对赏瑶觞。
花前月下,好景良辰,厮守日许多时。正美之间,何事便有轻离。无端珠泪暗簌,染征衫、点点红滋。最苦是、□殷勤密约,做造相思。
咿哑橹声离岸,魂断处,高城隐隐天涯。万水千山,一去定失花期。东君斗来无赖,散春红、点破梅枝。病成也,到而今、著个甚医。
江海相忘十五年,羡公松柏蔚苍颜。四朝耆旧冰霜后,两郡风流水石间。
旧政犹传蜀父老,先声已振越溪山。樽前俱是蓬莱守,莫放高楼雪月闲。
九江迷去住,群吏且因依。高木秋垂露,寒城暮掩扉。
随云心自远,看草伴应稀。肯信同年友,相望青琐闱。
只得公诗百不须,万金人有此应无。
可容轻易秦庭璧,已戒牢藏晋鄙符。
惯客凫鸥迎野步,衣时菘韮荐村沽。
幽栖为问能来否,朝市山林自两途。
我昔京口居,屡为南山游。
古寺满修竹,平田漫清流。
四升崇邱望,培塿见五州。
人生如艺田,要待岁晚收。
内惧寡道力,眇然念前修。
六合不为狭,五亩亦为谋。
何妨傍城邑,心远地自悠。
漕水应潮涨,堂下可遭周。
叶落固有余,柿栗不外求。
生理如此足,岂谢岩谷幽。
奈何不勇决,一毫辄绊留。
余性本拙戆,涉世易悔尤。
微官如涕唾,容易思罢休。
三龙亦驰骋,诗好意则不。
一溪流水漾晴沙,行出孤村月未斜。在世由来都是客,此身何必更寻家。
向人报喜枝头鹊,与众争嫌屋角鸦。眼底休论凶吉事,且看田叟种桑麻。