馀庆蜀之迁,风烟别一天。林深不见日,树蜜但闻蝉。
险路山腰转,悲泉石罅煎。何如解官去,向此北窗眠。
猜你喜欢
上方台殿此登临,钟鼓沉沉万木深。
三楚白云生佛手,九江寒月照禅心。
倒崖有地开兰若,绝壁无门扣竹林。
安得舍身从老衲,蒲团终日观黄金。
绕屋新栽万树梅,纸窗竹阁尽徘徊。山中一雨溪流急,夜半泉声入梦来。
欲向淮南作胜游,如何却在雁来秋。
战曾采石连青海,恨不回龙到白沟。
山立金焦双砥柱,地分吴楚一江流。
凭君莫上新亭望,北面风烟只旧愁。
七十馀年未觉新,耽眠犹是向来人。春杯斟尽啼莺外,晚笛吹残钓渚滨。
人世谨防开眼错,此怀得恐到头真。青山果是无心出,何处眠窝共卜邻。
潋艳西湖水一方,吴根越角两茫茫。孤山鹤去花如雪,葛岭鹃啼月似霜。
油壁轻车来北里,梨园小部奏西厢。而今纵会空王法,知是前尘也断肠。
青霞道士来相见,手阅东山诗一卷。句里明知山水心,笔端照见烟霞面。
昨宵梦上寥阳殿,仙官敕作青霞传。传成不及卷中诗,罚读灵歌三百遍。
一樽倾罢雨潇潇,客思离情总不消。
廿载禁林同侍讲,五更青琐共趋朝。
西风鸿雁南归急,落日云烟北望遥。
此际送君无限意,疏疏杨柳玉河桥。