亭俯曲池中,人归残照里。夹岸芙蓉花,盈盈隔秋水。
猜你喜欢
嚣尘那可道,爱此地殊偏。疏柳媚深渚,寒鸦薄野田。
钟鸣原外寺,人唤渡头船。藉草聊相慰,悠然悟静缘。
北郭那辞十里遥,上车且用慰无聊。
九衢浩浩市声合,四野酣酣雪意骄。
清镜新磨临绿浦,长虹横绝度朱桥。
归来熟睡明方起,卧听邻墙趁早朝。
黄鹤空矶,赤乌残壁,古愁渐满征程。看朝吴暮楚,隔数点山青。
又如梦、东风过了,几人年少,巾扇鏖兵。问扁舟何事,年年来去江城。
与君一笑,早相看华发休惊。剩白月飞觞,青天倚剑,犹赚豪情。
倦客甚时东下,今宵梦、先逐潮声。怕秋云吹散,尊前幽恨还生。
初闻灭度指三弹,俄报荼毗鼻一酸。
始悟杖头挑布袋,不如龛里坐蒲团。
故交相与归函骨,弟子谁来会涅槃。
犹喜喝衣无一物,洞开方丈与人看。
达人委元化,哲士戒迷涂。一枝遂鹪鹩,九万匪所图。
乐志追仲长,潜耀希王符。轩窗仅容膝,结搆临菰蒲。
座右横清琴,相对酒一壶。客来但留酌,往往高阳徒。
俯仰宇宙中,倏若黄公垆。秋色下前山,我醉君但扶。
不见南郭生,嗒然忘故吾。
使宇高连徐邈洞,人家都食武昌鱼。
皋夔周公佐中古,萧曹房杜兴汉唐。
因时因事修治效,不谈道学亦何妨。