半月行旌返保阳,恰如携得好韶光。烟容澹入楼台远,麦色浓传饼饵香。
傍浦鸥眠蒲叶绿,迷町蝶栩菜花黄。春郊景象堪欣慰,却虑三时日正长。
猜你喜欢
小径小桃深,红光隐翠阴。
是非不到耳,名利本无心。
笋迸饶当户,云归半在林。
何须听丝竹,山水有清音。
病中不悟死还生,起对妻儿泪眼倾。竹月当窗如汞走,松风落涧似洪声。
梦寻故友多迷路,愁认乡关只隔城。何似往来棠樾里,一双文鹿驾车行。
无限思君路,漫漫秋水长。几时归旧隐,今日是重阳。
贫共渔家饮,寒分枫岸霜。橹摇背指处,应念菊花黄。
夏禹崩来一万秋,水从嶓冢至今流。
当时若诉胼胝苦,更使何人别九州。
谁是浮游独醉仙,凤来还上凤山巅。定应人不知名字,只问南充谢自然。
山川蒸空气充塞,宇宙冥冥昼昏黑。
九州四海安在哉,出门寸步迷南北。
赤乌觜距非不刚,执辔神人身更长。
胡为柔濡甘隐翳,坐令万里无晶光。
我欲奋袂挥霜刀,恨身无翼愁天高。
茫然一身不可断,力微援寡诚徒劳。
安得长风生海边,扫院氛秽开青天,
葵藿倾心知所向,共看白日当空悬。
坐送登临目,睛空鸟路长。秋云不近苑,官树自成行。
河洛来天地,人烟接渺茫。采兰空泽里,彼美在何乡。