邺下多才近若何,清尊言借故田莎。赋归不为荒三径,知止常思掷一梭。
禾熟玉山堪果腹,梦闲绿野倦鸣珂。于今海峤皆羊谢,莫道硕人自寤歌。
猜你喜欢
经纶妙手壮王猷,保障江南最上游。蒿目军储抒石画,劳心国计抱深忧。
圣明暂许归香社,寮寀争夸向十洲。盻望锦帆移别浦,不胜云树思悠悠。
共识星辰曳履声,荷囊忽谢起归旌。东山巳隐三朝望,北阙还期一德赓。
篱菊延年荣晚操,罗兰香国纫芳珩。苍生霖雨思偏笃,旦暮蒲轮想趣迎。
新葺怀古堂,旧临郭璞池。
去岁夏徂秋,无日不此嬉。
茨菰无暑性,芙蕖有凉姿。
今年池水乾,老子来遂稀。
岂惟来不留,亦复去靡思。
朝来偶一到,又觉景特奇。
水含霁後光,荷於风处欹。
便有白鸥下,惊起翠羽飞。
方池灩窗东,长池横檐西。
红绿向背看,觞咏朝夕宜。
此堂初无情,此池谅何知。
如何涉斯世,乖逢亦有时。
四座且安坐,听我唱新诩。中华古称神胄,文物久衰微。
溯自蛮烟东犯,四境重关都启,欧美竞淩欺。魑魅与饕餮,相率吸人脂。
到而今,已百载,更谁悲。识时赖有英杰,奋起树红旗。
万里长征伟绩,八路雄师苦战,粲烂建弘基。天地顿清朗,民物共雍熙。
天官长榜该差久,公相繁机押敕迟。
佩玉徐行真上介,着鞭先发任群儿。
方惭当宁询黄发,绝喜吾宗见白眉。
闻说守侯留祢墨,水衡召拜必同时。
荒寺古江滨,莓苔地绝尘。长廊飞乱叶,寒雨更无人。
栗不和皱落,僧多到骨贫。行行行未得,孤坐更谁亲。
陌上青裙跣送茶,篱根白发卧看家。
山禽不语檐阴转,一树轻风落柿花。