三月西堤柳半冥,一篙野水涨浮萍。长年不踏城郊土,不道西山尔许青。
猜你喜欢
吹来一圳报秋知,玉露金风正及时。
戴了凉巾披野服,桂花香里看唐诗。
我羡怡齐去又来,涧边无一点尘埃。
高风凛凛照今古,有口不谈声似雷。
翛然门巷昼常关,抱影空庐独往还。鹤唳三秋声转警,豹藏七日色逾斑。
江山平远尘氛外,云雨荒唐朝暮间。闻道微霜初度处,蓼花芦叶落溪湾。
宦游每与故山违,今为道情入翠微。岩畔苔深侵竹杖,雨馀石润湿荷衣。
九龙总稳湖心卧,双鹤偏惊云影飞。未必鉴湖能胜此,且将学钓卜渔矶。
逊节捐留务,明心抗朴忠。望隆三立上,功自四时中。
朝著归清议,邦人识素风。增江多间气,重见菊坡翁。
闻说徵君后,犹存版筑中。天恩何日及,世道此时穷。
黄耳书难保,青蚨箧已空。倚门惟有母,华发对秋风。
钟鼎初何有,山林亦足雄。
行思绝大幕,归但醉新丰。
雁过荒寒外,灯残寂寞中。
苍颜无镜对,那觉是衰翁。