夗央湖畔梦。载春魂,乍听橹声入冻。夜来云破,吴榜晚寒重。
渚光流素汞。银蟾筛漏青缝。逗向微茫,又金貂贳酒,溪店翠帘动。
记取年时倥偬。巡秀州城,费鸭馄饨俸。霸图槜李,前事付禽哢。
半楼烟雨送。西施范蠡文种。野岸煎茶,但柔波荡起,天外乱霞涌。
猜你喜欢
莫怪苦吟迟,诗成鬓亦丝。鬓丝犹可染,诗病却难医。山暝云横处,星沈月侧时。冥搜不可得,一句至公知。
帝子相从玉斗边,洞箫忽断散非烟。
平生未省山水窟,一朝身到心茫然。
长安日远那复见,掘地宁知能及泉。
几年漂泊汉江上,东流不舍悲长川。
山重水远景无尽,翠幕金屏开目前。
晴云幕幕晓笼岫,碧嶂溶溶春接天。
四时为我供画本,巧自增损媸与妍。
心匠构尽远江意,笔锋耕偏西山田。
苍颜华发何所遣,聊将戏墨忘余年。
将军色山自金碧,萧郎翠竹夸婵娟。
风流千载无虎头,於今妙绝推龙眠。
岂图俗笔挂高咏,从此得名因谪仙。
爱诗好画本天性,辋口先生疑宿缘。
会当别写一匹烟霞境,更应消得玉堂醉笔挥长篇。
楚女东邻未是过,秋来休似隔银河。香鬟小学平阳舞,艳曲低翻子夜歌。
弄日鸳鸯窥绮幔,偷春蛱蝶趁花罗。大堤此夕堪肠断,回首犹怜逝水波。
九日山前十月游,黄花红叶最宜秋。虽然未尽三公醉,也向禅林捧茗瓯。
人爱名与利,我爱水与山。
人乐纷而竞,我乐静而闲。
所以西岩地,千古无人看。
虽看亦不爱,虽赏亦不欢。
欣然会予心,卜筑于其间。
有石极峭屼,有泉极清寒。
流觞与祓禊,终日堪盘桓。
此乐为我设,信哉居之安。
高关拒重阻,险状固天设。
俯窥洪流奔,仰视赤崖绝。
来往无时停,千载一车辙。
我行触飞雨,舍辔上嵽嵲。
筋劳不敢息,黄土百丈裂。
伊昔六国馀,楚汉起相啮。
乘时急形便,利害校一发。
生民入鞭笞,溪谷日流血。
时平属真主,汾壤事西谒。
翠华此回旋,万骑出岩阙。
斯人一何幸,泽浸厚地彻。
烜哉行庆名,高与日星揭。
干戈昔不守,符传今尚撤。
昏明变夷险,在德信前说。
愧无能铭才,吊古空惨切。
暮春送客北山门,厌坐黄堂喜见村。麦熟秧青农事急,十分归兴在田园。