乘兴同移书画船,名园步步许流连。松林碍日常疑雨,鸟道穿云欲上天。
山势北来当小阁,湖波南望接平田。酒阑无限沧桑感,话著开元各泫然。
猜你喜欢
彭泽如何是屈身,折腰不为督邮人。区区刘宋皆邮吏,松雪茆庐恨未论。
青女娉婷斗素娥。凭阑心事托微波。雕鞍绣毂一时多。
绀吐犹留衫袖碧,螺杯漫劝玉颜酡。愁深酒浅定如何。
诗家周贺与方干,三载同吟七里滩。
晚节我惟甘豹隐,妙年公合快鹏抟。
昔叨旧尹迎新尹,今愧前官送后官。
朔野炎陬天地阔,寄书会面两应难。
陶渔起畎亩,在野贤无遗。
世岂有贫士,贫民且无之。
鳏寡不敢侮,俊乂斯可知。
末季尚贪欲,高位多穷奇。
有如元恺者,岂不寒与饥。
寒饥士之常,苍生良足悲。
萧萧芦荻秋,水色净于雪。西风吹雁群,点破寒江月。
松篁拥翠入云间,雅称高人卷道闲。
自是红尘飞不到,一溪流水绕青山。
南山得宣平,名字可千载。世无死仙人,花瓢今定在。
家山有此逢,何必跨瀛海?下视白云衣,苍狗须臾改。