无匹匏瓜有叹伤,轻云蔽月态难详。只应攘腕归神浒,付与春波照断肠。
猜你喜欢
书画非小道,世人形似耳。出笔混沌开,入拙聪明死。
理尽法无尽,法尽理生矣。理法本无传,古人不得已。
吾写此纸时,心入春江水。江花随我开,江月随我起。
把卷坐江楼,高呼曰子美。一啸水云低,图开幻神髓。
百年多难寄殊方,江草江花满意芳。避地不知茅屋小,到家应念石田荒。
东吴秋夜思莼切,南国春来浸种忙。野老倘分红稻粒,黄云应绕杜陵庄。
便欲开船去,因君更写蕉。
要知相忆地,叶上雨潇潇。
软饱三杯午梦醒,扶筇纵步竹边行。清风满径襟怀爽,喜见儿孙次第生。
君不见岷山导江戒南纪,喷雨嘘云九千里。瞿唐剑阁键重关,锦城花绕成都市。
雄藩作屏镇羌夷,列郡五十爪牙之。长夏雪山连太白,玄冬热海蒸坤维。
圣皇握符御宸极,烟尘不起鲸波息。凤凰麒麟在郊薮,川后岳灵俱效职。
筹边楼上罗俊良,况子敏学年方将。将军幕府曾试用,骅骝熟路宜腅骧。
大艑扬帆溯江水,东风漫漫吹兰芷。綵衣鹤发对晨昏,有酒盈尊甘且旨。
吾闻崌崃上,与井络通风气。隔阂华与戎,九夷八蛮濡帝泽,庙堂巳得攻心策。
斜阳淡淡澄江晚,渚蓼江蘋映葭菼。蓬窗风飏钓丝轻,竹炉茗熟茶烟淡。
沙平浦远雁行孤,人在潇湘八景图。平生自得江湖趣,不是烟波旧钓徒。
黯黯日欲暮,萧萧风正寒。策马渡此水,荒荒路行难。
虎狼肆其虐,发怒上指冠。吾志纵不遂,吾事则已完。
剑术亦小技,负义非所安。悠悠论成败,千载空波澜。