乱山青四合,江浙路中分。草露沾香径,松风扫白云。
遥趋南赣檄,深愧北山文。士女道旁立,相看旧使君。
猜你喜欢
君不见奇章嗟削方竹,老杜作诗夸紫玉。
又不见东坡惊喜铁铿然,灵寿曾为汉臣辱。
我有怪藤几千岁,老髯乳节雷斧斸。
古苔苍藓封护秘,风删雨剥枝干秃。
头角轩昂曲虬势,皮毛冷滑鸟蛇腹。
鹤膝铜环不敢班,武夷湘水皆退缩。
不借山翁荷蓧去,未逢太乙然藜读。
祥光闪闪意有在,殷勤来寿徐平叔。
平叔乐道玄又玄,奼女婴儿丹久熟。
两脚踏在真实地,一善满载长生籙。
採芝觅药扶峻嶮,敲云挑月相追逐。
有时化作葛陂龙,先生骑上蓬莱宿。
一抹冷云遮岭半,千章古木满岩隈。山深林合失昏昼,路转溪回迷去来。
鹰隼翻空何事击,猿猱缘壁为谁哀。此行步步山寮界,归雁诗图相对开。
燕飞传语,纸鸢风断秋来路。青烽魂诉,似唱公无渡。
月黑乌啼、斗挂城南树。休回顾,夜潮津鼓,易水萧萧去。
萝山令子华川裔,前后清朝两舍人。几世通家同骨肉,数行遗墨在风尘。
典刑尚及吾非晚,文献犹存子未贫。江水旧多元祐鬼,恐惊风浪出通津。
何事霜天月满空,鹂雏百啭向春风。
邻家思妇更长短,杨柳如丝在管中。
竹坞萧条夜漏迟,更堪剪烛话幽期。叶声四起催山雨,涧溜斜分到石池。
松菊喜逢三径日,风尘忆共五陵时。凭阑莫奏招商曲,零落芙蓉越水湄。
幻化如空花,建立等修竹。四海不离身,一笑长满掬。
相逢亦何有,展转犹所独。攀缘过九上,圆顿系一宿。
岁月屈身臂,到此非问卜。心清闻妙香,老句俱三复。
何当会实际,超然发吾覆。未尔且逡巡,更待梨早熟。