昔闻散花坞中片石峰,破石孕出千丈之奇松。今观非松又非石,但见虬枝夭矫向空立。
得非窦子明,汶阳放钓来相迎。又疑轩辕帝,扳髯飞腾在云际。
上有铁干五鬣长,绝似爪角森森张。下有溜雨霜皮在,鳞甲斑斑色五彩。
我欲系之双赤绦,云雾晦冥恐遁逃。凛冽千年遗积雪,惨淡六月闻寒涛。
吁嗟乎!秦封大夫宁胜此,何为偃蹇深山里?一朝绝壑雷雨起,看尔东行入海水。
猜你喜欢
梵宫人定后,残夜寂无哗。铃语檐风细,帘钩山月斜。
翻经心自息,吟句手还叉。明发新桑下,茫茫三宿赊。
盖公秦末老黔首,饱谙汤火出涂炭。无扰一言教相君,小福三齐大福汉。
从来继乱道不同,纷纷变制徒倥偬。与时休息贵清净,愚者诧为黄老功。
安得麒麟图画日,尽遣曹参师盖公。
燕台多事每开颜,相许论交淡薄间。饮兴共怜芳草岸,
吟情同爱夕阳山。露浓小径蛩声咽,月冷空庭竹影闲。
何事此时攀忆甚,与君俱是别乡关。
太平不钓渭溪璜,白首之官上汉阳。鹦鹉洲中旧风月,从今收拾到黄堂。
胜国遗踪远,荒城旧筑存。堞云随鸟尽,壕雨带沙浑。
塞马空南牧,霄车竟北奔。中原今一统,佳气绕乾坤。
苍梧春欲至,翠篁风雨深。云梢洒不乱,流影下湘阴。
杳矣虞妃泪,悠哉君子心。凤凰去已久,对尔想遗音。
劳劳终日者,少见白头时。
过去事皆梦,未来人不知。
偷生贫是福,真病药难医。
学得巢由隐,无愁可上眉。