柿叶吾乡物,江枫色不如。锦开十里障,笺襞一楼书。
秋老妆偏媚,山寒格亦疏。樊川怜石径,坐对此停车。
猜你喜欢
枫坞梨园醉晓霜,缬衣零落舞金商。半山留日树无影,一径有风花不香。
萧寺烟晴秋易老,御沟水急恨空长。诗人自爱停车晚,还记清阴六月凉。
一声南雁已先红,神女霜飞叶叶同。自是孤根非暖地,
莫惊他木耐秋风。暖烟散去阴全薄,明月临来影半空。
长忆洞庭千万树,照山横浦夕阳中。
绿阴一地池塘静。翠生一地罗衫影。扶病倚栏杆。
箫声起暮寒。
日长云鬓亸。不耐熏香坐。斜日下楼西,梦回闻鸟啼。
与君约略说杭州。蜂无愁。蝶无愁。矮柳高桥,隐隐见红楼。
曾是昔年辛苦地,相思切,泪双流。
送君又上木兰舟。橹声柔。去难留。细雨斜风,弹指曲江头。
知否船娘眠正稳,休打鸭,恐惊鸥。
两岁高堂辍问安,每逢新腊恨漫漫。身如野鹤真无倚,心似江梅苦抱酸。
衣线细留春草怨,穗灯深掩雪风寒。他年奉檄堪垂涕,毛义从来不为官。
颓龄知有几,谁复问行藏。散策苍林静,抛书白昼长。
相呼山鸟聚,自落涧花香。此地无车马,真成物我忘。
偶携壶、空明小径,背时偏有微思。黄鹂两两啼初罢,门外雪翻波驶。
咸集矣。任脱帽乔柯,濯足阶前水。白蘋香里。更越濑经寒,吴湾度夏,从此绝分袂。
欢相接,通德真惭记里。筼筜凤到生米。休嗤下国舆图俭,五岳中心崇起。
添快事。堪借得、夷光歌舞深宫醉。悠然谩寄。只左掘陶泓,右倾凿落,斯世本无繫。