真人仿佛大风歌,王气谁如沛上何。缉甲鸡曾听马后,开基龙本讳猪婆。
托孤都尉金牌密,垂老功臣铁券磨。翁仲一朝闻夜哭,明宗麦饭已无多。
猜你喜欢
备极艰虞势自乘,总非前古得相称。干戈尚笑谋秦动,贫贱谁知继舜兴。
淮上晚云空易黑,鄱阳春水不曾澄。钟山草木无樵入,日落鹃啼问孝陵。
风云气尽夕阳残,宫殿苍凉异代看。尺土不阶同汉祖,六卿分职法周官。
眼前将相堤防易,身后儿孙位置难。燕子飞来金阙冷,年年石马啸荒寒。
荆溪溪上传,接畛使君贤。行旅归如市,羁游亟受廛。
丰储优郡计,薄敛裕民天。谁似山阴叟,临行赠一钱。
世人得意笑轗轲,多营寡营无不可。一时争巧鸟与虫,百年守拙谁知我。
画里疑通五岳云,梦中恍驾三湘舸。少有四方志,老诫垂堂坐。
君不见池面生沤石迸火,汨罗葬身首阳饿。古今万事成浩叹,风雨西来木叶堕。
夜寒拥衾茅屋破,日出群动人高卧。力疾正披老庄图,邻翁扣门送药裹。
阳升阴降转洪钧,柳眼初舒造物新。泮却坚冰澄碧海,浮游暖气拂玄旻。
从兹宇宙皆清泰,始觉舆图治化淳。淑鸟啭音鸣处处,弄晴花蝶舞先春。
花落春归时节,满目杨花飞雪。杯酒几多情,愁对东风话别。
声咽,声咽,去后相思啼癊。
枕山平远。记当年小阁,牙床曾展。围幅高深春昼永,寂寂重帘不卷。棹舣西湖,人归南陌,酒晕红生脸。困来无那,玉肌小倚娇软。
堪恨身在天涯,曲屏环枕,此意何由见。想像高唐无梦到,独拥闲衾展转。物是人非,山长水阔,触处思量遍。愁遮不断,夜阑依旧斜掩。