似见咿呀初学步,谁知冠礼竟加余。春秋铸就慵疏性,辜负家藏几柜书。
猜你喜欢
高资冢上五楼穹,先祖曾经相哲宗。乱后伤心馀石马,小孙来补万株松。
西风吹阴云,雨雪半夜收。忽忆天涯人,起看斗与牛。
故人别二年,我意如百秋。音信两杳杳,谁云昔绸缪。
平明一封书,寄向东北舟。翩翩春归鸟,会自为匹俦。
玉塞边烽举,金坛庙略申。羽书资锐笔,戎幕引英宾。
剑动三军气,衣飘万里尘。琴尊留别赏,风景惜离晨。
笛梅含晚吹,营柳带馀春。希君勒石返,歌舞入城闉。
何人同赋仲宣楼,烂漫黄花引客愁。一片秋光随越舫,万家寒色到吴钩。
波涛震泽神龙过,日月天都彩凤游。依旧六桥荷芰满,不堪明夜大堤头。
旧游回首几鄱湖,白鹿堂坛半欲芜。周氏图书元自孔,楚邦风壤尚连吴。
壮观独泛三江水,正学先驱万里途。闻道春来多雨露,山城桃李已开无。
今年彻底贫,不复具一肉;日高对空案,肠鸣转车轴。
春荠忽已花,老笋欲成竹;平生饭蔬食,至此亦不足。
孰知读书却少进,忍饥对客谈尧舜。
但令此道粗有传,深山饿死吾何恨!
别驾声名远,先生节行尊。百年耆旧尽,二老典刑存。
已返辽城鹤,难招楚客魂。人间留翰墨,不独重玙璠。