沉沉夜永漏声添,倚户萧条对彩蟾。青女不如幽院冷,还吹霜气入重檐。
猜你喜欢
少年离别不堪言,每听砧声欲断魂。
不是罗帏怨明月,向来愁绪怕黄昏。
寒夜夜政长,愁人背灯立。
惊风摇竹树,栖鸟堕复集。
山空接响多,室静虚白入。
怊怅不成眠,残钟晓边急。
蟾车轧露迷圆景,金井辘轳僵素绠。孤鸾叫破海天云,嫦娥泪滴方诸冷。
十二楼开春醉醒,千年断石生曾青。林霏散漫紫府曙,白莎黄葛空残萤。
云罅纤纤玉一钩,小庭风露更清柔。
老来朋旧凋零尽,独倚阑干特地愁。
种花栽药一番新,閒绕芳丛到日曛。莫笑人情不开豁,事曾经手自殷勤。
万物忘我难,圣人出同忧。女娲断鳌足,轩辕殛蚩尤。
禹命洪水乂,稷播百谷修。元德与天通,珍符告帝休。
起皆不得已,本非功业谋。应龙潜深渊,睢盱寒水秋。
乘时御风雷,雨施化形流。体异灵气同,默契神变求。
江皋小队驻双旌,磴道盘纡入化城。沧海涛声喧几席,义州山色落檐楹。
吟怀好为春风畅,远裔常沾德政平。赏胜不知清昼永,烟村送瞑野舟横。