恰恰黄鹂鸣远村,凄凄客子暗消魂。梨花细雨小寒食,杨柳春风孤店门。
不尽长江浮旅梦,无情芳草送王孙。明当匹马摇鞭去,回首天涯是故园。
猜你喜欢
旅食京华数十春,饱谙霜雪惯风尘。南来忽见幽燕客,还似当年遇越人。
大叶耸长耳,一梢堪满盘。
荔支分与核,金橘却无酸。
雨压低枝重,浆流水齿寒。
长卿今尚在,莫遣作园官。
我爱通羊好,烟霞冰玉间。不须乘羽驾,飞入翠屏山。
衮衣自美好,无能被猿猱。鶢鶋巢鲁门,恻怆临九牢。
此物乃异类,珍华宜见逃。颍阳本无人,嗜好非羽毛。
执心一何苦,用形一何劳。采薇代刍豢,刍豢气膻臊。
饮水宁手掬,飘风声怒号。不慕黄屋尊,遗之如秋毫。
道真固所重,无乃太嚣嚣。达士各有心,非志斯郁陶。
饮河已盈腹,河流自滔滔。一枝傥可栖,云构如蓬蒿。
适外皆长物,逐物非吾曹。如何市朝人,捐生竞锥刀。
颓川无回波,始觉素风高。
森森群彦尽英髦,倒峡才思郁怒涛。岂有珊瑚搜铁网,漫将金玉饰铅刀。
青云鹊起期蓬阆,碧海鹏抟藉羽毛。好假诗书为麴蘖,名山风雨莫辞劳。
乘舆清暑记初程,诏选文臣扈从行。三字冰衔儒服贵,千年汗简史家名。
下抡葑菲惭庸学,再上蓬瀛荷圣情。风动四方皆典训,马班彝语更争衡。
知从了义透音闻,古井无波岂更浑。
便好一坑埋众妙,何须六结解诸根。