野渡茫无际,江心剧有情。酒楼镫影淡,鱼艇水声轻。
月向船头落,云从树杪生。旅愁消已尽,绿蚁不须倾。
猜你喜欢
野航索兴短,画角催棹长。陂平风信软,不觉过沙洋。
境岂浮屠胜,东南秀此峰。涧流千丈瀑,崖长万年松。
少室留苍鹿,番君现小龙。布鞋从此制,云峤寄遐踪。
常苦灵山暑气昏,澹云疏雨洗乾坤。溪南只许闲人看,紫障青崖静吐吞。
浣花溪上得閒来,石刻摩挲病眼开。
短策多时临水立,红尘半咱与风回。
乞灵伎薄裳为带,惊世名言海纳杯。
相对只今真梦寐,数椽茅屋老苍苔。
每见江湖面,便生霄汉心。此心固未稳,有病莫能任。
岂惟吾身病,心亦久清阴。未须论世事,归去亦自针。
节令坚冰始,民风古意淳。星行穷少皞,正岁述咸秦。
俗礼嫌端拜,头风强裹巾。红泥炉畔酒,从此卜亲邻。
宫城日晚度寒鸦,新意虽多旧约赊。商女不知亡国恨,恨君嗔折后庭花。