秋阴望不极,村落夕阳生。霜叶偶然积,沙鸥无故惊。
烟消山渐出,江狭水难平。共喜武陵近,乘流堪夜行。
猜你喜欢
窗明似月晓光新,被暖如薰睡息匀。
冲雨贩夫墙外过,故应嗤我是何人!
世情矜宠誉,效节徼当时。颜阖遵无名,饭牛聊自怡。
逃聘鄙束帛,凿坏欣茅茨。托聘嚣尘表,放浪世莫知。
转徙庐陵邂逅间,青灯相照稔相看。那知文社春随冷,未放交盟血便寒。
腰强岂犹便敛板,手閒何不试弹冠。山岩倘久奇文塞,我办工夫续子残。
万里归心系别船,高情直与九霄联。望迷北斗知天远,水尽南邮见地偏。
帆逐晚云随去住,鸥浮春雨任蹁跹。圣朝不薄庾关外,新拜元戎已出燕。
行春车骑寂无哗,人识仙郎上汉槎。溪涧芝兰初绽萼,郊原桃李竞开花。
飘飖玉舄携云气,缥缈瑶琴弄月华。却笑当年勾漏令,赐金何以问丹砂。
玉房围冰夏气清。黄金作柱横鸣筝。风纨雾縠丽且轻。
君王近前娇不迎。牵俦顾侣若有情。情有馀,言不足。
团扇掩唇扬妙曲。五花绣茵坐相促。
翠袖双双并,红妆面面开。数声摇橹过,一道唱歌来。
叶密藏难见,花深去不回。小姑相结伴,夫婿莫疑猜。