颇有书生味,编蒲手自拈。招风来习习,遮雨滴纤纤。
柏子松花共,荷香竹影兼。偶然挥扇坐,不觉似陶潜。
猜你喜欢
驱马烛斜,背沤笛起,半罥空波花雾。被霜黄柳著愁多,绾离情、卧桥沙堍。
闻鸡漫舞。尽商略、閒云去住。梦封侯,是锦鞯茸帽,玉箫亲许。
英游误。岁晚瞢腾,射虎荒山去。几回酾酒拭吴钩,夜沈沈、照残乡树。
萧关健句,换江表、登楼一赋。黯襟痕,不负当筵泪雨。
益友重曹君,标孤出世氛。壮怀期远术,高谊薄层云。
恶乱求山隐,亲贤愿德薰。我生良有幸,岁晚此同群。
驱马出国门,擐鞭与君辞。我行岂云乐,生离有余哀。
永念平生亲,流涕如连丝。况复多阴霖,行潦成污池。
驽马已云罢,欲进忽复迟。聊复稍盘桓,故乡犹可晞。
前路邈何极,忧念生狂痴。
煎茶似穷士,聒耳不平鸣。炉待活火然,水熟翻无声。
从前不守口,由来为钓名。君子异于是,穷通不移情。
偷得浮生半日闲,登高何必上龙山。自嫌诗酒犹多兴,无限秋光为解颜。
野石静排为坐榻,白云深处寄柴关。林亭自有幽贞趣,今日应须醉始还。
自从君弃妾,憔悴不羞人。唯馀坏粉泪,未免映衫匀。
琼叶宫闱饰,瑶华乐府词。
和羹资倚相,止渴济全师。
七实连三实,南枝对北枝。
同心将紫带,长恐失芳时。