风物翛然在竹林,颠毛未许晓霜侵。已忘胜负还看弈,为薄才华欲废吟。
说剑碎琴年少气,种松爱菊岁寒心。公孙荐达非吾事,肯使红尘点素襟。
猜你喜欢
徙宅还同鸟易柯,闲园望里足烟萝。青藤白袷时还往,张丈殷兄共啸歌。
野狖窥人来渐熟,山云湿径扫偏多。期君采药铜官路,曳杖携筐入涧阿。
往年壮心在,尝欲济时难。奉诏举州兵,令得诛暴叛。上将屡颠覆,偏师尝救乱。未曾弛戈甲,终日领簿案。出入四五年,忧劳忘昏旦。无谋静凶丑,自觉愚且懦。岂欲皂枥中,争食麧与藖。去年辞职事,所惧贻忧患。天子许安亲,官又得闲散。自家樊水上,性情尤荒慢。云山与水木,似不憎吾漫。以兹忘时世,日益无畏惮。漫醉人不嗔,漫眠人不唤。漫游无远近,漫乐无早晏。漫中漫亦忘,名利谁能算。闻君劝我意,为君一长叹。人谁年八十,我已过其半。家中孤弱子,长子未及冠。且为儿童主,种药老谿涧。
崔嵬乎,泰山之高高于青天,撑持东北雄吴燕。俯瞰青徐大野连,黄河下折飞流泉。
七十二代同封禅,秦松汉石锁寒烟。中有真人检玉篇,餐芝吸露何飞仙。
字体纷纷变若云,后人惟睹永和文。昭陵一刻谁能学,尽道吴兴似右军。
忆共趋龙禁,惊闻正豸冠。汗颜居馆下,矫首望云端。
去路黄河直,飞霜白日寒。仙舟如可托,归理钓鱼竿。
花底红藤引碧油,青春都尉正风流。妆成弄玉俱调管,埒就铺金对赌筹。
却笑大功坊里客,犹烦十指觅封侯。
五旬有二老狂夫,自比高阳旧酒徒。亲故浪传侯暗拜,乡邻不罪杖先扶。
晚花当眼还开落,细雨乘秋乍有无。深喜廌峰峰下路,白沙青石未全纡。