当年曾共吊朝云,折得花熏蛱蝶裙。不信明春寒食节,为君伐石志新坟。
猜你喜欢
长御瑶琴抚七丝,谁知弦断即今时。文园早死应无憾,尚得文君作诔辞。
揭竿借日自烘衣,背立睛暄片子时。
雪後春生人未觉,弄丝蟢子独先知。
君王方问道,学士乃宁亲。绿野看云近,黄金结绶新。
更缘瞻岵意,得慰倚闾人。綵服皆宫锦,犹馀汉苑春。
本无文,未曾说。一字字,生铁橛。欲了了时是了时,何须特地寻明月。
智力有穷天不老,秦帝山河迹如扫。参差忽落画图间,白发朝臣惊欲倒。
咸阳初起阿房宫,六籍已焚兵已镕。渭水函关万年固,终南泰华五云中。
复阁重楼郁相望,翠幄横铺九天上。上容万人常有馀,下建大旗知几丈。
霞骞雾散天日迷,山重野赭民睽睽。穷奢极丽犹未惬,谓海可梁天可梯。
蓬莱何处楼船远,上蔡东门叹黄犬。六国楼台春草长,千门歌舞斜阳转。
游观未毕化埃尘,宫树凄凉野鹿驯。至今世上丹青手,留与千年作谏臣。
传家只要存书种,学道当知养圣胎。
宁使终身迁比景,莫令一物污灵台。
月坠镜中,无灭无生。
月虽缺半,影像圆成。