不并青绫一样看,只从江上借秋寒。覆时应共鸥群梦,卷处浑疑云影残。
中夜月侵如有失,半醒霜凛觉无完。可知雪满江南路,借与袁安卧更安。
猜你喜欢
白似杨花煖似烘,纤尘难到黑甜中。软铺香絮清无比,醉压晴霜夜不融。
一枕和秋眠落月,五更飞梦逐西风。谁怜宿雁江汀冷,赢得相思旧恨空。
采得芦花不涴尘,翠蓑聊复藉为茵。西风刮梦秋无际,夜月生香雪满身。
毛骨已随天地老,声名不让古今贫。青绫莫为鸳鸯妒,欸乃声中别有春。
身是田间稼穑民,数家茅屋自成邻。但知牛背一犁雨,不识马蹄十丈尘。
瑶天露白彩云没,细扫青松烹紫蕨,中夜星华湿秋发。
波间古龙忽啾啾,人在沧江弄明月。
锦水文鸳宿处同。别来魂梦镇惺忪。分携记在绿屏东。
执手凄凄还脉脉,回头昵昵苦匆匆。横波低揾一双红。
修持尽是女黄冠,自小辞家学住山。
帘影静垂斜日里,磬声徐出落花间。
祭星绿简亲书字,避客青衣密掩关。
最爱粉墙堪试笔,苦无才思又空还。
名驹汗血久不闻,天遣两苏空马群。当时二十出西蜀,已说贾生能过秦。
玉堂词翰不起草,建隆以来能几人。功名后世只忠谠,流落一生常苦辛。
心知才大难为用,小折波涛入嘲弄。偶结江边一把茅,来作黄州十年梦。
劝君慎勿剪柔柯,雪堂杨柳公亲种。扁舟夜入赤壁江,手持杯酒酹周郎。
酒醒月落赋已就,东方欲白天相将。迩来不知谁好事,尽写公诗画图里。
短轴虽在人已亡,空著江波接天起。浮云灭尽名不磨,千古长流似江水。