夙闻苍山好,今卧苍山云。苍山十九峰,峰峰郁氤氲。
客子见山色,山意如相亲。况向山中宿,湿翠披纷纷。
薄暮日将落,霞起珊瑚殷。二更挂海月,清光望无垠。
夜深方假寐,石壁天鸡闻。扶桑倏倒影,小阁浮金轮。
偶作名山游,忽与下界分。愿得十日住,洗此千斛尘。
结念在丘壑,企慕匪仙真。会当谢人事,相从猿鹤群。
猜你喜欢
石室凝紫烟,空涧悬石乳。阴崖含风泉,终日洒飞雨。
临流结精舍,六月不知暑。道人养清虚,适与高僧处。
垢净俱已忘,孰为舍与取。诸幻既远离,白云日相与。
何当谢时人,来作尘外侣。
古洞深几许,閒云日来往。惟应空门居,相知惬幽赏。
笑庭上人不出山,身比浮云閒更閒。松间石榻日应扫,花底岩扉时自关。
纷纷郁郁古洞口,白衣倏忽成苍狗。细观色相了无踪,真空境界那能有。
云来碧峰夕,云去沧江阴。上人笑傲自无心,知向白云深处寻。
野市逢虚日,江亭候暮潮。
虫号霜後草,人立雨中桥。
病骨羸将折,残魂黯欲消。
无心作村醉,酒旆苦相招。
系筑行歌,鞍马赋诗,年少豪举。从渠里社浮沈,枉笑人间儿女。生平王粲,而今憔悴登楼,江山信美非吾土。天地一飞鸿,渺翩何许。*旅。山中父老相逢,应念此行良苦。几许虚名,误却东家鸡黍。漫漫长路,萧萧两鬓黄尘,骑驴漫与行人语。诗句欲成时,满西山风雨。
诗境高吟太白伦,梧州下笔李潮亲。
今观天马非凡种,肯厌家鸡问外人。
力大鳌来吞钓饵,心专虱看似车轮。
盛年出手追风雅,莫与香奁作后尘。
云白山青青,望可数百里。我从山背来,对境心数起。
青虬在其上,雌霓甘为下。游者虽异途,阴晴不相舍。