资阳落拓赋闲居,万感苍茫夕照余。不信才华仇福命,敢因科第薄诗书。
沧桑今古残棋局,睥睨乾坤一草庐。烈士壮怀频起舞,《阴符》读罢夜窗虚。
猜你喜欢
明朝交白露,此夜起金风。灯下倚孤枕,篱根语百虫。
梧桐何处落,杼轴几家空。客意惊秋半,炎凉信转蓬。
惯觉衰翁梦,戈船鼓四更。连阴星月晦,长夜鼠狐横。
醉呓奴群睡,忧嗟老独醒。一声天下旦,破暝祝鸡鸣。
灏灏银河露气盈,霜飙一夕满重城。梦回北塞蠮螉远,人在西堂蟋蟀鸣。
红豆江干搴暮雨,白榆天上变秋声。何因落照金台上,枨触苍茫宋玉情。
凭栏远眺仲宣楼,景物萧条逼晚秋。枫叶浸霞红石径,芦花飞雪白汀洲。
笙歌梦踏扬州月,烟水贫无少伯舟。暝色苍茫天渐缩,蛩声四野为谁愁。
好官易得忙不得,好人难做须著力。
汝要作好官,令公书考不可钻。
借令巧钻得,遗臭千载心为寒。
汝要作好人,东家也是横。
目民选官无选处,却与天者长青春。
老夫今年六十四,大儿壮岁初筮仕。
先人门户冷如冰,岂不愿汝取高位。
高位莫爱渠爱了,高位失,
丈夫老,则老官职不要讨。
白头官里捉出来,生愁无面见草莱。
老夫不足学圣贤,有前作譬如著棋。
著到国手时国手,头上犹更尽有著。
茜茜嘉苗,离离阶侧。弱叶繁蔚,圆株疏植。清流津根,轻露濯色。
鸡鸣声胶胶,拔剑起独舞。斫地歌慷慨,肝胆郁难吐。
人寿祇百年,何庸徒自苦。两丸互西东,颠倒由元父。
昼行而夜伏,块与群尸伍。我欲赴赤城,散发骑猛虎。
咳唾昆仑巅,化作洗兵雨。