坐破苔衣第几重,梦中三十六芙蓉。
倾来墨沈堪持赠,恍惚难名是某峰。
猜你喜欢
古镇门前去,长安路在东。天寒明堠火,日晚裂旗风。塞馆皆无事,儒装亦有弓。防秋故乡卒,暂喜语音同。
洛阳宫观与天齐,雪净云消月未西。清浅乍分银汉近,辉光渐觉玉绳低。绿醽乍熟堪聊酌,黄竹篇成好命题。应念武关山断处,空愁簿领候晨鸡。
绝世天姿出自然,碧苔阶畔晓风前。相看似欲盈盈下,石上三生证夙缘。
官舫泛嘉陵,浑如一叶轻。滩高骇浪急,岸阔漫流停。
山木无边翠,人烟几处青。棹歌高枕听,竟日雨冥冥。
梅花坐对天如水,月明千里人千里。莫上最高楼,长江生别愁。
百年今夕会,且共樽前醉。明日又离歌,天涯奈尔何。
十年长路客心惊,此日春风送子行。汶上梨花飞雪尽,济滨杨柳著烟轻。
逢时岂必因杨意,对策还应学贾生。一往三年弹指过,故人拭眼看飞鸣。
不辞清晓扣松扉,却值支公久不归。
山鸟不鸣天欲雪,卷帘惟见白云飞。