欲拟山如画,犹虞画不如。迎人先洗壒,泽物不分樗。
风势雄偏爽,云容澹自舒。须臾晴旭朗,新黛入烟疏。
猜你喜欢
腊雪逢春次第消,等閒著脚上溪桥。
柳条毕竟带儿女,一夜东风眼便娇。
銮舆晓发带春曦,韎韐桓桓起六师。御路尘清森虎韔,神皋风暖掣龙旗。
寝园祗荐存周典,原庙修祠陋汉仪。济济公卿扈仙跸,不才何幸亦追随。
梅柳有情态,江城过岁除。
山村见霜橘,江市出寒鱼。
谪久衣冠懒,身闲故旧疏。
傍篱挑翠甲,忆我故园蔬。
支公养马复养鹤,率性无机多脱略。天生支公与凡异,
凡情不到支公地。得道由来天上仙,为僧却下人间寺,
道家诸子论自然,此公唯许逍遥篇。山阴诗友喧四座,
佳句纵横不废禅。
渐近新年日愈长,不辞扶病举椒觞。
了无一事干灵府,只合终身住醉乡。
门飣春盘儿女喜,捣簁腊药婢奴忙。
蜀州白首犹痴绍,更为梅花赋断肠。
驻马林塘,还寻旧迹,雨收秋晚。残蕉映牖,强把碧心偷展。记相逢、画堂宴开,乱花影入帘初卷。正小池涨绿,丝纶曾试,事随鸿远。
凄断。情何限。料素扇尘深,怨娥碧浅。清宫丽羽,漫有苔笺题满。问低墙、双柳尚存,几时艳烛亲共剪。但凝眸,数点遥峰,春色青如染。
出塞行瞻日,趋朝喜近天。离宫开苑囿,驰道绝风烟。
瑶水巡非远,峒山历更绵。《甘泉》多法从,献赋忆当年。