千骑踏清霜,东游古道场。
灵笼山骨秀,风引水声长。
晓日依稀暖,寒花取次香。
后随吹管急,空谷答宫商。
猜你喜欢
三过山中寺,劳生有底忙。
梵书虫蠹纸,佛界燕巢梁。
晓日光明藏,野花知见香。
丰碑如会意,读罢更彷徨。
满堂裾翠织如葱,春在淮山锦绣中。河汉天高瞻北斗,瀛洲人远问东风。
升平鼓乐千门合,混一车书四海同。见说词林供帖子,上尊琥珀赐醅红。
吹剑驱愁,挥杯劝影,湖上重与温存。一弄荒波,客来犹道閒身。
隔年缥缈钧天梦,傍清钟、忍断知闻。袖香熏,携向虚堂,还熨诗痕。
遮门不是閒烟水,洗秋心最苦,更托鹃春。小阁通明,夜深孤月寻人。
褰裳手把芙蓉朵,问目成、可记灵均。便从君,把臂黄华,相守孤根。
闻说公亭傍水开,黄茅为瓦不须裁。
商船无数青山绕,书案寻常白鸟来。
已信漆园非俗吏,谁知关令是仙才。
烦君莫抱穷途恨,万事都将付酒杯。
禊饮连宵。帘卷晓风香鸭喷,儿孙罗拜捧金荷。沸笙歌。赤霜袍软髻嵯峨。名在仙班应不老,人间岁月尽飞梭。柰君和。
清溪涤炎威,披襟坐危石。好风吹我衣,荷香度深碧。
目送归山云,冉冉越高壁。聊舒离俗情,淡尔出尘迹。
松泉伴幽栖,苔径谁通屐。稚子戏膝旁,天机随所适。
瑶琴设不弹,知音世难觌。道书不去手,冥心唯自绎。
归来一局棋,山月挂檐隙。
岁久阡原变,平时草木深。
英才没黄壤,旧事不堪寻。