小径疏疏竹几竿,春风披拂长琅玕。日长试展湘纹卧,一枕苍云入梦寒。
猜你喜欢
帷宫路绕碧池回,水殿风传翠槛开。玉女移根来太华,仙人分露出天杯。
擎将素腕寒相映,雪去轻丝暑乍回。愿比灵龟游叶上,千年长捧帝恩来。
一日辞秦镜,千秋别汉宫。岂唯泉路掩,长使月轮空。
苦色凝朝露,悲声切暝风。婉仪馀旧德,仍载礼经中。
龙云玉叶上,鹤雪瑞花新。影乱铜乌吹,光销玉马津。
含辉明素篆,隐迹表祥轮。幽兰不可俪,徒自绕阳春。
宅列光延,门齐通德,君恩曾赐山庄。胜衣膝下,粉署半含香。
白晰华貂插鬓,东头屋、绿野名堂。依稀记,画檐鸱吻,烧作紫鸳鸯。
沧桑。今已换,苇花枫叶,一片苍茫。剩戟门未坼,酒旆新飏。
土锉谁人竞唱,边州调、白草黄獐。缭垣外,西风吹到,憔悴旧家郎。
花边小坐闲妆束,罗袜奈遮藏。远山画了,盈盈秋水,才上缥缃。
更无人处,忍教虚负,鬓影衫香。夜深休睡,空圆如月,不碍红墙。
溪桥偶与僧游话,草市来寻逆旅炊。
自笑一生为客惯,捉驴小竖诉朝饥。
半夜一濯雨,断梦失炎蒸。汗甑不复鼓,蚊雷为之停。
逡巡万窍号,破窗风如倾。絺帷强主宰,庭砌已满盈。
极护老稚奔,欢呼闾里情。但觉万里返,浩荡随沧溟。
掠眼才闪烁,劈耳俄掀轰。岂暇计飘溺,且护婴儿惊。
小休月在户,却视斗挂甍。唧唧与啾啾,次第先秋鸣。
粤从腊雪后,旱魃苦自明。焦枯病三农,芽田不滋荣。
陇亩半坼裂,几席饶蝇虻。端若一大难,眊焉犹宿酲。
点我读书灯,凉宵聊与征。庶几简牍中,暂寓蛮触争。