桑乾道,滹沱野,羽箭材宫南送马。太仆火印何权奇,瘴乡不产龙媒姿。
一行五百匹,日驰百里。农夫锉草,妇子汲水。健儿来何方,官帖十行。
鞭棰在手,戟髯怒张。刍豆供给苦不足,猎犬鞲鹰饱馀肉。
送马者去吏索钱,农夫鬻牛妇子哭。
猜你喜欢
吴山深。越山深。空谷佳人金玉音。有谁知此心。夜沈沈。漏沈沈。闲却梅花一曲琴。月高松竹林。
避兵真偷生,亡国方忍死。非徒无死所,留眼将有视。
君王何所慕,弃国如敝屣。天倾地维绝,举世悖人理。
老夫今焉归,投彼虎与兕。磨牙复吮血,大乱从此始。
嗟君抱忠义,阿世深所耻。伤心生日诗,不啻以自诔。
歌哭老更哀,意气付逝水。惟应奋史笔,文献徵宋杞。
恶名彼何成,千秋诛竖子。
仙格孤高老始成,临池爱刷羽毛轻。
未看月下婆娑舞,且听风前嘹唳声。
向人自在有真态,伴我官间无俗情。
少待相将林下去,携筇更引鹿同行。
诗名人自老,墨妙世谁如。瘗鹤高风在,笼鹅逸兴馀。
藜然中垒坐,花浣少陵居。最忆长安日,垂髫问子虚。
昔值蒙古世,曾有化人师。说法动帝听,天龙护南归。
乃从万石腹,手辟招提基。一狮作佛吼,万象咸佛皈。
竞传古佛身,应化来南维。弹指五百年,时代纷传疑。
问佛佛不言,问僧僧岂知。上有延祐钟,下有至治碑。
入秋多病浑无酒,学道无成却读书。莫谓穷居便寂寞,天凉犹枉故人车。
缙云溪上缙云山,春水流出桃花湾。白头道士鹤为马,月明骑过居庸关。