宜城三万户,十载半凋零。画阁移蔬圃,朱门换荻屏。
烟波当晚碧,汀草出寒青。独上江亭望,渔镫乱客星。
猜你喜欢
五月不雨至六月,河流一尺清泥浑。
舟人系鼓挽舟去,牛头刺地挽不行。
我舟系岸已七日,疑与绿树同生根。
忽惊黑云涌西北,风号万窍秋涛奔。
截断两脚不到地,半夜霹雳空杀人。
须臾云破见星斗,老农叹息如衔冤。
高田已槁下田瘦,我为滞客何足言。
碧树明秋霭,清飙度晚钟。回流彯组练,列嶂削芙蓉。
渔唱纷堪引,鸥盟浩欲从。却怜星聚处,珠已探丽龙。
园林绿暗又红稀,蜀鸟啼山笋蕨肥。
春夏一番交篆早,绵衣脱了着单衣。
缥缈秋光,越罗初试寒犹浅。小窗镫火又黄昏,歌管谁家院。
不尽珠圆翠暖,遏行云、伊凉按遍。倚阑无语,漫整冰绡,啼痕重溅。
回首华胥,镜帏多少哀蝉怨。蠹笺残影黯吟魂,惆怅从头看。
屈指浮尘聚散,悄壶莲,宵沈梦远。几番凄溯,竟夕西风,蕉心愁卷。
不如径输情,玉台免簿责。彦回羞见人,障面了何益。
翟家杜门处,岁晚益沉沦。自贵无知我,非关学避人。
偶来共言笑,宴坐狎情亲。几许能相见,江城复入春。
丹诏相催赋远行,报公何必较途程。遨游吴楚心田壮,历览江淮眼界清。
雪拥名城迎化笔,云封钟阜待诗盟。伫看台阁生风后,南北衣冠说姓名。