东风吹绿泛琼卮,零乱残香不入时。惠照将离根柢苦,斜阳留得一丝丝。
猜你喜欢
初从丰沛衅旗年,为汉驱除夥涉先。岂识真人翔灞水,遂成王事得民天。
万方执玉臣工肃,千载朝陵法从翩。礿祀幸随殷荐后,西曹七日戒荤膻。
云华飞抱露华垂,一种幽香异水湄。尊重不为儿女狎,孤芳空有圣贤知。
纱窗月落成佳梦,粉壁琴悬隐妙词。何用栽培畏风雨,笑他凡卉几扶持。
寂寥不见李膺舟,时倚西风叹逝流。小吏忽来传秀句,春容顿觉满山幽。
残霞明远烧,海天暮合,去浪涌轻沤。废堤循故垒,细路平沙,矮屋隐林邱。
寒潮自落,傍岸簇、渔火初收。清露滴,野田风起,门外柳飕飕。
牵愁。游春鞭镫,贳酒旗亭,恁江南客久。应遍识、辞巢零燕,泛水閒鸥。
相看剩有当时月,又几回、迟我淹留。欹翠袖,谁家玉笛高楼。
难从晋帖仿来禽,入洛才多已不任。俗煞南潮钟记室,祗将一字抵千金。
高沙风快走苍云,小艇供鲈摘紫莼。野泊终朝爱清景,不辜閒禄太平身。
参天古木绿阴合,峻极层峦瀑布长。啼鸟一声家万里,依然无语对斜阳。