云卷烦人万缕丝,晴光映树绿离披。鸟欣清爽争调舌,花趁暖和频上枝。
山曲苔稠穿径滑,春溪水满坠乌迟。遥知岩谷多新笋,恰好刓来及晚炊。
猜你喜欢
载谒天姬读断碑,低回旧事至今疑。如何蜕化空遗履,尚自留题且寄诗。
鸾过缑山笙有韵,鹤归华表语无期。当年赢得存仙籍,还记春冈是旧基。
听船外、晚钟敲处。似唤秋光,夜深归去。人不如秋,飘零犹在蓼花渚。
水昏烟暝,知合傍、何时住。两桨木兰舟,已载尽、鱼风雀雨。
无语。看阿城一片,断送乱鸦枯树。悲哉宋玉,耐多少、薄寒羁旅。
秋黏骨肉渐教深,记念著、黄花情绪。尽此夜无眠,拖转西风一缕。
迟日青骢缓辔行,轻寒轻暖弄春晴。细草平沙花夹道,有啼莺。
嫩绿翻风烟样软,小溪过雨镜般明。归近黄昏新月起,晚霞生。
楼上春寒,倚危祢、杏花消瘦。重门外、檐铃四响,落梅风骤。
茶梦做残银烛影,旅魂消尽铜壶漏。早纱窗、虚处月痕斜,三更后。
眠未稳,吟难就。红炉冷,青绫绉。想雕房曲槛,少年时候。
锦瑟坐调弦索手,罗衣醉拥薰香袖。到如今、惟只是相思,浓如旧。
联篇杰作大音稀,云朵低垂向巧枝。
钝学久嗟人去嗟,痴肠一任句来迟。
断无锦向诗中织,俣有春从笔底滋。
尽日斋宫云聚散,不知步武是谁移。
去佐湖阴郡,炎征六十程。
东南疆尚狭,朝暮骑仍轻。
民困恩宜厚,蛮骄隙易生。
廉勤先训在,迟汝振家声。
翩翩晚凋葵。孤生寄北蕃。
被蒙覆露惠。微躯后时残。
庇足周一智。生理各万端。
不若闻道易。但伤知命难。