痛饮豪吟怀曩昔,只今高兴总萧然。笙歌漫记欢娱处,朋好皆非少壮年。
酒量浅于经旱濑,诗情疏似后秋蝉。抛书独向阶前立,闲看晴云荡碧天。
猜你喜欢
高轩过我不停轮,风袂飘如出岭云。渭北江东无尽意,何时重得细论文。
空江禅院杳无踪,浩劫何年此地逢。金像有灵浮浪出,石碑无字半坭封。
溪边网得前朝钵,海上人收古殿钟。十载经游浑一梦,依稀还记寺门松。
沉水薰浓瑞霭飞,相兼花气馥庭墀。皇家休问多嘉景,绛阙清都只此知。
墅梅汀畔客帆过,岁晚天南气候和。江合湘漓流水急,山藏洞壑吐云多。
村家酿酒连醅浊,小吏抄诗觉字讹。几点白鸥清似画,对人飞下泊寒莎。
十年流落敢言归,鱼鸟江湖只自知。
岂意青天扫云雾,尽呼黄发寄安危。
风流吾子真前辈,人物他年记一时。
我欲折繻留此老,缁衣谁作好贤诗。
此生别袖几回麾,梦里黄州空自疑。
何处青山不堪老,当年明月巧相随。
穷通等是思家意,衰病难堪送客悲。
好去江鱼煮江水,剑南归路有姜诗。
冷云去仍来,冻雨落还歇。
平明一篙涨,珍重送船发。
端成南溪泛,宁复东堂谒。
何时公三日,请泽看山笏。
恩勤一未报,终古铭肌骨。
幡幡迹虽远,耿耿心不没。
门阑如水波,永印此孤月。
毕宏韦偃远莫追,画松得名今是谁?黄岩太守夸绝倒,休宁县令争新奇。
苍髯铁甲风雷动,浮云散尽青天空。
只因曾看读碑图,至今多作营丘梦。
钱塘有道金隐君,风流不让今古人。
文章学古画师古,落笔政似营丘亲。
前年为我画松树,自然自有天真趣。
无人解识栋梁材,冷烟残雨空山暮。
于今颓然老矣夫,隔江不寄平安书。
不得与之倾酒壶,令人看画长嗟吁。