大豆高粱十四年,八千里地一愁颜。田园寥落从头理,流浪歌悲驾鹤还。
猜你喜欢
春气吹人不作醒,病身感物底心情。
斜阳也不藏人老,偏照霜髭一两茎。
显宗好道当年壮,手笔南华古形状。南华去世千载馀,状貌风格知何如?
只是今人重古道,彷佛气象加襟裾。至人胸中本无待,万窍吹嘘任天籁。
杨韩嵇阮心不同,到了各归于大块。
墨汁三升饮未乾,生归何计疗饥寒。江干有恨虚全璧,日月无情走两丸。
不作风波循世好,但留清白与人看。竹苞松茂冈陵颂,鲁酒从来淡薄酸。
东风日边起,草木一时春。自笑中华路,年年送远人。
军山流水绕旴城,曾记维舟听晓莺。君过柳阴聊驻马,春风叶叶是离情。
一见秋山色,方怜画手稀。波涛连壁动,云物下檐飞。
岭树冬犹发,江帆暮不归。端然是渔叟,相向日依依。
富贵责且重,惭耻心如何。贫贱事易了,饱煖幸已多。
大热火天下,虚堂枕山阿。拔俗嫌人影,考古分贤科。
漱冷齿双噤,饮香颜半酡。一跣或移日,遇狂还自歌。
去就各有志,彼此无相诃。原宪岂尝病,赐也徒来过。