紫燕黄鹂相对舞。只送春归,不解留春住。试问春归应有路。
平芜绿到天低处。
十五盈盈楼上女。慵理残妆,窥镜还私语。家在江南归不去。
此生恐作天边絮。
猜你喜欢
汴水日夜去,我心亦东流。如何向炎热,尚复此淹留。
京尘空扰扰,吾道本悠悠。赖得西江舸,今年下鄂州。
白鹤亦有泪,悲凉与世同。要从今日事,稍见古人风。
笛里声初断,囊中药屡空。只留天一线,呼吸可能通。
脚底何曾路不平,薰风秋气往来轻。珠江吞却鄱阳月,百粤长空万古明。
乞以臣骸骨,下从樊濯原。
生虽阙亲养,没拟报私恩。
一别垂杨秋未分,楚材原自豫章闻。七陵寒吹歌明月,列署秋衣生白云。
病乞薜萝空复远,日看麋鹿遂为群。尺书未报燕南使,何处听鸿不忆君。
陕郡太守来告别,翰林主人为置酒。
急唤寻常诗酒伴,要夸此会为难有。
席间骋辩何快哉,恰似纵丸临坂走。
诙谐往往笑绝倒,同异地时瞋掉手。
共怜奇伟出尘冥,却欲昏愚浪枯朽。
从来豪举必兼包,击节齐侯容九九。
我实鄙钝不晓事,贤公采取宁非偶。
择之文行众所珍,昔日乘槎犯牛斗。
年将老矣又分符,莫遣安排用庄叟。
粤江啼尽鹧鸪声,世路偏伤客子情。
野水带潮归别浦,峡云含雨过高城。
当时田畯休相避,对面沙鸥莫浪惊。
北望亲庭飞鸟尽,溪鳞渚笋正堪烹。